Kan jij alles doen bij je huisdier?

Vorige week schreef ik een blog over het knippen van de katten nagels. Gelukkig hoeft dat bij veel katten niet, maar ik schrok toch een beetje van de reacties van mensen die aangaven dat het echt geen optie was.

Voor mij is het de gewoonste zaak van de wereld dat ik alles kan met mijn dieren. Er is een groot wederzijds vertrouwen en respect en er is dan ook geen handeling die mijn huisdieren echt niet toelaten.  Wel heb ik een kat, ex zwervertje, die alleen mij vertrouwd. Dat is wel een katje die je met de nodige geduld en begrip moet behandelen, want zij is op straat geboren en vindt veel handelingen door gebrek aan socialisatie best eng.  En dat mag.  Maar dat betekend niet dat ik haar nagels niet zou kunnen knippen. Het duurt alleen wel wat langer want bij haar knip je dan maar een paar nagels per keer.

Ontspannen thuis oefenen.

Daarom dit blog met de vraag of jij altijd alles bij je huisdier kan doen?
Mag je altijd overal aankomen?  Zo niet? Dan is er werk aan de winkel! 

Natuurlijk, bij zoiets simpels als nagels knippen kan je het aan de dierenarts over laten. Maar wat als jou kat of hond kreupel thuis komt?  Dan is het toch handig dat je zelf kan kijken of hij gewond is of dat hij zich misschien gewoon verstapt heeft en kan je het even aankijken.

Qua vacht en ongedierte is het toch ook best handig als je je dier kan controleren op klitten, teken, vlooien of andere problemen.

Natuurlijk, bij twijfel of vermoedens van medische problemen roep je uiteraard altijd de hulp in van een dierenarts.  Komt je huisdier hinkend aanlopen en belast hij zijn poot helemaal niet dan kan je vaak beter meteen het oordeel van de dierenarts vragen want misschien is het wel gebroken en dan moet je er niet aan willen zitten.

Er zijn huisdieren die perse niet willen dat je aan hun poten komt, dat kan allerlei oorzaken hebben. Maar ik vind het echt heel belangrijk dat je het wel kan, want stel nou dat je hond of kat in een doorn is gestapt en daardoor niet meer goed kan lopen, want dat doet best zeer.  Ga je dan je hond naar de dierenarts tillen?  Bij een klein hondje of kat lukt dat nog. Heb je een grote herder wordt dit toch een uitdaging.  In zo'n geval wil je toch gewoon ter plekke even die poot kunnen bekijken en de doorn eruit kunnen trekken? In elk geval wil je kunnen zien of je het zelf op kunt lossen of niet.. 

Wederzijds vertrouwen is de basis.

Daarom zou iedereen altijd elk lichaamsdeel van zijn huisdier vast moeten mogen houden.
Op basis van wederzijds respect en vertrouwen. De band moet goed zijn, het dier moet je vertrouwen en natuurlijk moet dat vertrouwen ook van jou uit naar je dier gaan.  Dat is de basis voor alles.

En natuurlijk straal jij zelf zelfvertrouwen uit. Als je handelingen super eng vindt dan is je huisdier bij voorbaat al niet erg enthousiast om mee te werken want dan is er geen veilige basis.  Er moet vertrouwen en rust zijn.

Oefen het ook regelmatig zonder dat het nodig is. Beloon het dier voor het feit dat jij even de pootjes hebt bekeken met belonende woorden of wat lekkers. 
Feitelijk zou iedereen dit meteen vanaf de eerste week met een nieuw huisgenootje moeten doen.

Ik laat bij twijfels over poten de hond het liefste liggen, op haar zij. Maar bij voorpoten kan zitten ook. Dat moet de hond zonder aarzelen op commando kunnen. Bij katten is het heel fijn als ze eraan gewend zijn dat je ze even op hun zij of rug op schoot neemt.  Is je volwassen kat dit niet gewend en vindt hij dat niet leuk, dan moet je even gaan oefenen en gaan uitzoeken wat voor jou kat een dusdanige beloning is dat hij het geen probleem vindt.

Voetjes kijken.

Voor zowel hond als kat is het belangrijk dat het ontspannen kan, zonder dat het dier er bang of boos door wordt.  Eigenlijk wil je dat je dier het leuk vindt. Maar dat is voor sommigen misschien wat te veel gevraagd.

Daarna ga je de pootjes aaien, bekijk de voetzooltjes en voel eens hoe dat bij jou dier voelt.
Kijk daarbij altijd naar je dier, zie je dat hij het wel heel spannend vindt dan ga je niet verder maar beloon je het feit dat je dier het goed toelaat en ga je weer even iets heel leuks doen. Zodat je dier kan ontspannen en deze handeling een voorbode wordt voor leuke dingen.

Zo oefen je alles gewoon regelmatig, je wilt eigenlijk minimaal 1x per maand alle onderdelen van het dierenlichaam even hebben bekeken en bevoeld, voor zover van toepassing even vast gepakt hebben.

jong geleerd is oud gedaan.

Krijg je een pup of kitten, dan is deze als het goed is bij de fokker al gewend dat er regelmatig van alles wordt gecontroleerd en dat hij even op een tafel staat en dat er een kam overal op zijn vacht is geweest.  Ga hier thuis vooral mee door! Kijk in de oren, controleer het gebit, voel en bekijk de voetzooltjes. Maak er vooral ook een leuke oefening van.

Vindt je dier het echt heel eng dan moet je stapje voor stapje gaan bouwen. Kijk daarbij goed naar je dier en ga niet over zijn grenzen heen. Het kan best zijn dat je daarvoor moet beginnen bij het gewoon simpelweg even bij je zijn.

Bij mijn voormalig zwervertje was de 1e stap het simpelweg kunnen aaien. Dat ik haar überhaupt even aan mocht raken was voor haar al een hele overwinning. Dus dan is dat eerst het doel, met veel geduld, lekkers en het feit dat ze die grens aan mocht geven en dat er niets engs ofzo gebeurde maakte dat ze ontspande en kon leren dat aaien en liefdevolle aandacht eigenlijk best leuk en fijn was.  En zo ga je in mini stapjes steeds een beetje verder.  Dit poesje is nog altijd niet dol op verzorgende handelingen, ze heeft te veel slechte dingen meegemaakt. 
Maar ik krijg nu wel altijd alles bij haar voor elkaar, omdat ze heeft geleerd dat ze me kan vertrouwen.  En dat kan echt van levensbelang zijn.

Een huisdier met veel vertrouwen in zijn baas, dat gewend is overal aangeraakt te worden zonder dat er nare dingen gebeuren laat zich ook makkelijker behandelen bij een dierenarts.

Medische handelingen zijn niet leuk, maar een groot vertrouwen in mensen helpt wel!